دکتر کوهی

غده پاروتید یکی از غدد بزاقی اصلی به شمار می رود. این غده بزاقی پشت استخوان فک پایینی قرار دارد. بزاق تولیدی توسط غده پاروتید و سایر غدد بزاقی در هضم غذا، مرطوب نگه داشتن محیط دهان و جلوگیری از پوسیدگی دندان ها نقش مهمی ایفا می کند. در غده پاروتید هم ممکن است مانند سایر غدد بزاقی دهان بیماری هایی رخ دهد. سنگ بزاقی یکی از این بیماری هاست. اگر سنگ به اندازه ای باشد که باعث بسته شدن مجاری خروجی بزاق شود، باعث تورم و درد هنگام غدا خوردن می شود. غده پاروتید ممکن است هدف عوامل عفونی هم قرار گیرد. عفونت غده پاروتید با باکتری ممکن است رخ دهد. درد و تورم و تولید چرک یا بهتر است گفته شود بوی عفونی در دهان، از علائم عفونت غده پاروتید به شمار می روند. عفونت های ویروسی هم می توانند باعث درگیری غده پاروتید شوند. شایع ترین عفونت ویروسی که غده پاروتید را تحت الشعاع قرار می دهد، اوریون است. در این عفونت ویروسی ممکن است یک یا هر دو غده پاروتید درگیر شوند. تورم مهم ترین علامت درگیری غده پاروتید در عفونت های ویروسی به شمار می رود. در غده پاروتید ممکن است کیست هم به وجود بیاید. کیست غده پاروتید به طور معمول به سبب مشکلات قبلی مانند تومور، ضربه، سنگ بزاقی یا عفونت در غده پاروتید پدید می آید. غده پاروتید هم مانند سایر اعضای بدن ممکن است محل ظهور تومورهای خوش خیم و بدخیم باشد. بیشتر تومورهای ایجاد شده در غده پاروتید خوش خیم هستند. این تومورها باعث ایجاد تورم و بزرگی غده پاروتید می شوند. تورم در غده پاروتید در پشت استخوان فک و به طور معمول حدود لاله گوش مشخص می گردد. بیماری های خودایمنی مانند سندروم شوگرن هم می توانند باعث ناهنجاری در غده پاروتید شوند. کمبود آب بدن، کم خوردن غذا و بعضی از داروها که بزاق را غلیظ یا کم می کنند، باعث افزایش بیماری های غده پاروتید می شوند. جراحی های انجام شده روی این ناحیه و بعضی از حرفه ها که با فوت کردن همراه است مانند نوازندگی سازهای بادی و شیشه سازی هم احتمال بیماری ها غده پاروتید را بیشتر می کنند. برای تشخیص بیماری های غده پاروتید پزشک متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است علاوه بر معاینه، رادیوگرافی، سی تی اسکن یا سونوگرافی و ام آر آی از غده پاروتید درخواست نماید. همچنین با سیالوگرافی می توان مسیری که بزاق از غده پاروتید تا دهان را طی می کند، مشاهده نمود. اما هر بیماری غده پاروتید درمان خاص خود را دارد. از در آوردن سنگ بزاقی ریز با ماساژ غده پاروتید تا عمل جراحی روی غده پاروتید درمان ها متفاوت است. درمان عفونت باکتریال غده پاروتید هم با آنتی بیوتیک انجام می شود. گاهی عمل جراحی هم لازم می شود تا بتوان ترشحات چرکی را از پاروتید خارج ساخت. برای درمان سرطان غده پاروتید و تومورهای خوش خیم و بدخیم هم عمل جراحی، پرتودرمانی (رادیوتراپی) یا شیمی درمانی ممکن است کاربرد داشته باشند. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران مبتلا به بیماری های غده پاروتید در کلینیک خود واقع در تهران هستند.

منبع:

https://www.cedars-sinai.org/health-library/diseases-and-conditions/s/salivary-gland-disease-and-tumors.html

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/salivary-gland-cancer/symptoms-causes/syc-20354151

??

همان طور که حفظ بهداشت گوش اهمیت زیادی دارد، مراقبت از گوش  در برابر صداهای بلند و صدمات مستقیم هم باید مد نظر باشد. گوش عضو قابل مشاهده دستگاه شنوایی است. مراقبت و محافظت از گوش شاید نخستین قدم در حفاظت از سیستم شنوایی به شمار بیاید. پاکیزه نگه داشتن گوش یکی از این کارهای مهم است. به هیچ عنوان، نباید از گوش پاک کن، یا هر گونه جسم باریک و تیز برای تمیز کردن گوش استفاده کرد. بهترین راه تمیز کردن گوش این است که قطعه ای پارچه تمیز را روی انگشت قرار دهید و با آن بیرون گوش را خشک و تمیز کنیم. نباید هیچ چیزی باریک تر و ظریف تر از این به کانال گوش خود وارد نمایید. جرم گوش مکانیسم طبیعی بدن برای حفاظت از کانال گوش در برابر حشرات و میکروب هاست. اگر گوش جرم ساز دارید که جرم بیش از اندازه تولید می کند، بهتر است با پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مشورت نمایید. اگر گوش خود را سوراخ کرده اید، لازم است به طور منظم محل سوراخ و همچنین گوشواره خود را با مالیدن کمی الکل پاکیزه نگه دارید. بیماری های گوناگون می توانند باعث ایجاد ناراحتی در گوش بشوند. همچنین مصرف برخی داروها ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی در گوش شوند. افت شنوایی یکی از این علائم است. وزوز گوش دومین علامت یا عارضه شایع به شمار می رود. اگر با هر یک از این دو علامت مواجه شدید، بهتر است به پزشک مراجعه نمایید. اگر مایعی از گوش خارج می شود، به طور معمول، بر وجود عفونت گوش دلالت دارد. در این صورت باید در اسرع وقت به کلینیک پزشکی بروید. برخی از داروها هم ممکن است عوارض خود را در گوش ظاهر کنند. اگر علائم بالا را داشتید، هنگام مراجعه به پزشک حتما داروهای مصرفی خود را به همراه داشته باشید و به پزشک نشان دهید. همچنین محافظت سیستم شنوایی در برابر صداهای بلند بسیار مهم است. صدای بسیار بلند می تواند به قدرت شنوایی انسان لطمه بزند. اگر در محل کار استفاده از هدفون های صداگیر توصیه شده است، حتما از آنها استفاده کنید. هنگام استفاده از وسایل صوتی، چه در منزل چه در خودرو، از بلند کردن بیش از حد صدای این وسایل خودداری کنید. اگر برای شنیدن صدای موبایل از گوشی بی سیم یا ایِربادز استفاده می کنید، میزان صدا را زیاد بالا نبرید. همچنین بهتر است هر از گاهی، آنها را گوش فاصله دهید و به گوش استراحت دهید. بهتر است هنگام حضور در کنسرت ها هم وسایلی داشته باشید که در صورت بلند بودن صدا، بتوانید با آنها از سیستم شنوایی خود مراقبت کنید. مراقبت از گوش در برابر ضربات هم اهمیت فراونی دارد. هنگام انجام موتورسواری، اسکی، اسکیت و فعالیت های مشابه حتما کلاه ایمنی بر سر بگذارید. همچنین هنگام شیرجه استفاده از تکنیک درست برای حفاظت از ضربه به گوش اهمیت زیادی دارد. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران در کلینیک خود واقع در تهران هستند.

منبع:

clevelandclinic

?

شاید شنیده باشید که کسی دچار افت شنوایی یا گرفتگی گوش بوده و به پزشک مراجعه کرده و برایش شستشوی گوش انجام داده اند. در واقع، با شستشوی گوش جرم فشرده شده در گوش خارج می شد. امروزه راه پیشرفته تری هم برای این کار وجود دارد. ساکشن گوش درست مانند یک جارو برقی ظریف، می تواند گوش را به طور کامل تمیز نماید. این روش کاملا بهداشتی، کارآمد و تا حدودی می توان گفت بدون درد است. در پوست موجود در کانال گوش، غددی وجود دارد که جرم گوش را تولید می کنند. جرم گوش محافظ طبیعی گوش به شمار می رود و کانال گوش و پرده گوش را از گرد و خاک، باکتری ها و سایر میکروب ها دور نگه می دارد. به طور طبیعی، جرم گوش به سمت خارج کانال گوش حرکت می کند. اما گاهی اوقات برخی عوامل مانند شکل غیرعادی کانال گوش، اجازه نمی دهند تخلیه جرم گوش به خوبی انجام شود. در این شرایط از گوش پاک کن یا سایر اجسام نوک تیز نباید استفاده کرد. این وسایل جرم گوش را بیشتر فشرده می کنند و آن را به نقاط عمیق تر کانال گوش هدایت می نمایند. فشرده شدن جرم گوش شاید دردناک نباشد اما با علائم و نشانه های نارحت کننده ای همراه است. احساس پری گوش، افت شنوایی، وزوز گوش، منگی، خارش و افزایش خطر بروز عفونت از مهم ترین علائم و عوارض فشرده شدن جرم گوش به شمار می آیند. بنابراین اگر با چنین وضعیتی روبه رو شدید بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است با استفاده از ساکشن گوش جرم فشرده شده را از گوش خارج نماید. ساکشن گوش که به آن میکروساکشن گوش هم می گویند یکی از گزینه های درمانی است که توسط دستیار پزشک یا خود پزشک به ویژه پزشک متخصص گوش و حلق و بینی به کار می رود. کاربرد ساکشن گوش، خارج نمودن جرم گوش یا جسم خارجی از کانال گوش است. باید اضافه کرد که امروزه ابزارهای دیگری هم برای خارج ساختن جرم گوش ساخته شده است. این ابزارها در کنار ساکشن گوش مطمئن ترین وسایل برای خارج ساختن بی خطر و بدون عارضه جرم گوش و جسم خارجی از کانال گوش محسوب می شوند. یکی از خوبی های انجام ساکشن گوش توسط پزشک متخصص این است که با ابزار درشت نمایی تخصصی گوش وی می تواند همه حرکات و تغییرات را هنگام انجام ساکشن گوش به دقت ببیند. از مزایای ساکشن گوش این است که به طور معمول، از هیچ ژل، قطره یا مایعی لازم نیست استفاده شود. به همین دلیل کار تخلیه جرم اضافی گوش بهداشتی تر و بهتر به انجام می رسد. بدین ترتیب، استفاده از ساکشن گوش برای همه بی خطر و بدون عارضه است و حتی کسانی که پرده گوش آنها دچار پارگی است، می توانند بدون مشکل از این تکنولوژی سود ببرند. یکی دیگر از مزایای استفاده از ساکشن گوش این است که نتیجه فوری مشخص می شود و هیچ پیش نیازی لازم ندارد. پزشک ممکن است پس از انجام ساکشن گوش، قطره ای تجویز نماید. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران در کلینیک خود واقع در تهران هستند.

منبع:

brisbanebulkbillingdoctor

پاراگانگلیوما یک تومور نادر است که با سرعت کمی رشد می کند. در بیشتر موارد این تومور شباهت زیادی به بیماری فئوکروموسیتوم دارد. تومور پاراگانگلیوما از دستگاه عصبی خودکار بدن (پاراسمپاتیک یا سمپاتیک) سرچشمه می گیرد. شیوع این تومور در بین زنان و مردان یکسان است. اگرچه تومور پاراگانگلیوما در هر سنی ممکن است تظاهر پیدا کند، اما در افراد بالای 50 سال سن، بیشتر دیده می شود. این تومور مانند بیماری فئوکروموسیتوم ممکن است از خود هورمون هایی ترشح کند. این هورمون ها باعث افزایش فشار خون بیمار شده و علائم دیگری مانند تپش قلب و تعریق غیرطبیعی به وجود می آورند. گاهی ممکن است تومور پاراگانگلیوما هیچ هورمونی تولید نکند. در این صورت به طور معمول، بیمار بدون علامت است. تومور پاراگانگلیوما در بیشتر موارد در شکم رشد می کند. گاهی ممکن است این تومور در ناحیه سر و گردن رشد کند. در 30 تا 40 درصد موارد تومور پاراگانگلیوما زمینه وراثتی دارد. بهتر است بیماران مبتلا برای انجام تست ژنتیک با پزشک معالج مشورت نمایند. درمان تومور پاراگانگلیوما کار دشواری نیست، اگر بیمار زود به پزشک مراجعه نماید. در صورت تشخیص بموقع تومور پاراگانگلیوما درصد موفقیت درمان آن بسیار بالا خواهد بود. اگر این تومور در جایی از سر و گردن قرار داشته باشد، که دسترسی از راه جراحی به آن میسر باشد، خارج ساختن تومور پاراگانگلیوما طی یک عمل جراحی بهترین گزینه درمانی به شمار می رود. بیرون آوردن این تومور طی عمل جراحی علائم بیماری را برطرف می کند. اگر امکان جراحی وجود ندارد، جای نگرانی نیست. گزینه های درمانی دیگری هم وجود دارد. رادیوتراپی یا پرتودرمانی گزینه دیگر درمان تومور پاراگانگلیوما به شمار می آید. در این روش اشعه ایکس با قدرت زیاد به سمت تومور تابانده می شود. قدرت بالای این اشعه می تواند سلول هایی که در مرکز تابش آن قرار دارند را از بین ببرد یا از تکثیر آنها جلوگیری کند. تجویز داروهای شبه سوماتوستاتین (یک هورمون طبیعی در بدن) مانند اُکترئوتاید هم می تواند با تحریک گیرنده های این هورمون از سرعت رشد تومور پاراگانگلیوما بکاهد. مانند هر سرطان دیگری، شیمی درمانی هم می تواند در درمان این تومور جایگاه مهمی داشته باشد. اگر تومور دیر تشخیص داده شده باشد و به جاهای دیگر بدن گسترش یافته باشد، اهمیت استفاده از شیمی درمانی افزایش می یابد. در شیمی درمانی، داروهایی برای بیمار تجویز می شود که جلوی تکثیر سلول های سرطانی را می گیرد یا آنها را از بین می برد. درمان از راه اَبلِیشن (ablation) یکی دیگر از راه های از بین بردن تومور پاراگانگلیوما است. در این روش با استفاده از قدرت بالای امواج رادیویی (radiofrequency) یا سرمای زیاد سلول های تومور نابود می شوند.  دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش و درمان بیماران مبتلا به تومور پاراگانگلیومای سر و گردن هستند.

منبع:

pheopara

دانستن برخی از نکات پیش از عمل جراحی کاشت حلزون بسیار مفید است. برخی از این نکات به طور چکیده در این مقاله گردآوری شده اند. جراحی کاشت حلزون گوش در ناحیه گوش داخلی انجام می شود. این جراحی یک جراحی گوش به شمار می رود و جراحی مغز نیست. دستگاه حلزون مصنوعی گوش دو بخش دارد: یکی داخلی است که در گوش داخلی قرار می گیرد و دیگری بخش خارجی دستگاه حلزون مصنوعی است و در جای خاصی روی پوست سر قرار داده می شود. قرار دادن بخش خارجی روی سر چند هفته پس از عمل جراحی کاشت حلزون انجام می شود. بلافاصله پس از پایان عمل جراحی کاشت حلزون، فرد قدرت شنوایی پیدا نمی کند. فرد زمانی شنوایی خود را به دست می آورد که بخیه ها به طور کامل التیام یابند و دستگاه خارجی روی سر گذاشته شود و به اصطلاح روشن یا فعال گردد. عمل جراحی کاشت حلزون با وجود ظرافت و پیچیدگی، در مدت زمان حدود دو ساعت به پایان می رسد. بهتر است هنگام ترخیص از بیمارستان حتما یک نفر همراه شما باشد. دقت کنید که پس از کاشت حلزون نمی توانید از سمعک خود استفاده کنید و باید کسی همراه تان باشد که بتواند توصیه های پس از عمل را بشنود و بعدا به شما منتقل نماید. همچنین اوباید کارهای مرتبط به ترخیص از بیمارستان را انجام دهد. یکی از مزایای کارگذاری حلزون مصنوعی گوش این است که هیچ محدودیت سنی ندارد. هر کسی در هر سنی که باشد، در صورتی که پزشک فوق تخصص جراحی گوش و حلق و بینی صلاح بداند می تواند با کاشت حلزون به دنیای صدا و روابط اجتماعی بیشتر بازگردد. چند هفته پس از عمل جراحی کاشت حلزون و زمانی که برای نخستین بار بهش خارجی دستگاه حلزون مصنوعی گوش روشن می شود، بیمار صدا را خواهد شنید. در ابتدا شاید صدای شنیده شده از راه دستگاه حلزون مصنوعی بیشتر مانند ارتعاش، لرزش یا همهمه به نظر برسد تا صدا. برخی افراد در همان ابتدا کلمات را به خوبی می شنوند اما احساس شنوایی جدید و شاید غیرطبیعی به نظر برسد. برخی افراد هم ممکن است از همان ابتدا صداها به نظرشان بسیار خوب و طبیعی باشد. بنابراین هر فرد در تجربه نتیجه پس از جراحی کاشت حلزون بسیار منحصر به فرد است. کارشناس شنوایی سنجی فردی است که پس از جراحی کاشت حلزون، بیمار را برای شنیدن بهتر و طبیعی تر کمک خواهد کرد. بسیار مفید خواهد بود اگر بیماران بتوانند پیش از کاشت حلزون با افرادی که قبلا این عمل را انجام داده اند صحبت کنند و از تجارب آنها استفاده نمایند.

منبع:

advancedbionics